Als je een hortensia gaat snoeien, moet je bepalen wat voor soort het is. De Hydrangea macrophylla, oftewel gewone hortensia, heeft een bolvormige of platte bloeiwijze en kun je in het voorjaar, na maart, snoeien. De soorten met de platte schermen hoeven niet of weinig gesnoeid te worden. De hortensia's met de bolvormige bloemen vragen meer aandacht. In augustus vormen zich aanzetten voor de bloemen van volgend jaar. Hortensia bloeit op hout van het voorgaande jaar. Als je de takken dus tot aan de grond afknipt, verwijder je ook de nieuwe knoppen en heb je het jaar daarop geen bloemen. Ieder voorjaar kun je eenderde van de oudste takken, van drie jaar en ouder, tot aan vijf centimeter boven de grond wegsnoeien. Oude takken herken je aan de bruine kleur. Zwakke, dunne scheuten kun je ook wegsnoeien. Zo dun je de struik uit, hou je hem jong en heb je toch takken met nieuwe bloemen. Knip de uitgebloeide bloemen van de overgebleven takken pas in het late voorjaar tot net boven een nieuwe bloemknop af. Zo worden de jonge scheuten beschermd tegen vorst. Je kunt ook de wortels van de hortensia verkleinen. Deze bepalen grotendeels de groei van de plant. Snij je de wortels van de hortensia af of verklein je ze, dan hou je de groei van de plant onder controle. Dit kun je het beste in het voorjaar doen. Steek de wortels van de plant rondom af met een schep. De Hydrangea Paniculata en en Hydrangea Annabelle bloeien op nieuw hout. Ze bloeien steevast elk jaar, hoe je ze ook behandeld. De enige periode waarin je deze hortensia's niet kunt snoeien is het voorjaar. Dan bereiden ze zich voor op de bloei. Deze soorten worden vaak gebruikt voor hagen. Je kan ze vrij drastisch snoeien en dan zul je zien dat ze het volgende jaar weer prachtig zijn.

Zuurminnende planten houden van een  zure bodem, dit wil zeggen met een pH (zuurtegraad) lager dan 7. Beschikt u niet over een zure grond, dan kan u best bij de aanplanting de bodem verzuren door er turf onder te mengen en dit regelmatig te herhalen. De belangrijkste zuurminnende planten zijn: Rhododendron, Azalea, Camelia, Erica (winterheide), Vaccinium (Blauwe bes), Cytisus (Brem), Acer (Esdoorn), Kalmia (Lepelstruik), Lupinus, Pernettya, Pieris, Skimmia, Calluna (zomerheide) en blauwe Hortensia.

Er wordt vaak aangeraden om uitgebloeide kamerhortensia's flink terug te snoeien, buiten in de tuin te planten en ze verder als tuinplanten te behandelen. Toch raad ik dat niet aan. De rassen die als kamerplanten worden gekweekt, zijn wat zwakker dan de echte tuincultivars. Vandaar.

Een composthoop maken doe je zo: maak een composthoop nooit groter dan 1,5 x 1,5 m en niet hoger dan 1 m. Er moet namelijk voldoende lucht door de hoop blijven circuleren.Zo bouw je hem op:eerst een laag ruig materiaal uit de tuinstrooi dan kalk of compostmaker, zodat het goed gaat broeienlaagje grond erover2e laag ruig materiaaletc.Wat niet op de composthoop mag:aardappelschillen (zijn met kiemremmers behandeld)snijbloemen (ook vanwege chemische toevoegingen)gekookte etensresten (trekt ongedierte aan)Nu snoeien (of juist niet):Nu niet snoeien:CeanothusHortensiaRozen (alle zomerbloeiende rozen snoei je pas na 1 maart)Nu wel snoeien:BerkEsdoornWalnootDruifSnoei je deze soorten pas na half januari dan kunnen ze geweldig gaan 'bloeden' en zelfs doodbloeden.

Konijnen zijn vooral 's nachts actief. Omdat ze in groepjes leven en holen graven, kunnen ze inderdaad wel wat schade aan de tuin aanrichten. Een manier om konijnen buiten de tuin te houden, is om een afrastering om de tuin heen te zetten. Door planten in de tuin te zetten die konijnen niet lekker vinden, kan je deze knagers ook uit de tuin weren. Konijnen eten, afhankelijk van de tijd van het jaar, gras, takken, wortels en schors. Er zijn tal van planten, bomen en struiken waar konijnen niet van houden. Wat ze niet lekker vinden zijn bittere, doornige en harige planten. Enkele bomen die ze niet lekker vinden: berk, gouden regen, paardenkastanje, vlinderstruik, sering, tulpenboom, blauwspar en rhododendron. Struiken: buxus, olijfwilg, hortensia, struikmargriet, bessenstruiken, jasmijn en skimmia. Vaste planten: vrouwenmantel, kattenkruid, dahlia, ridderspoor, vingerhoedskruid, geranium, kogeldistel, latyrus, lavendel, kaasjeskruid, salie, varens, trompetbloem en clematis. Kruiden: dragon, munt, basilicum, oregano, peterselie en bonenkruid.

Een ronde mand (hanging basket) kan worden opgehangen aan een pergola of schutting, maar past ook prima op het balkon. Bij de traditionele hanging basket worden meerdere lagen planten boven elkaar ‘gestapeld’.Stap 1:Haal de benodigde spullen in huis: de gewenste mand, balkon- of muurhaken, veenmos (Sphagnum) die goed vochtig aanvoelt of cocosinlegvel, hanging basketgrond (droogt minder snel uit dan potgrond), klei-korrels, Osmocote meststoftabletten en natuurlijk de gewenste planten.Stap 2:Gebruik als basis een mooie bladplant als Helichrysum petiolare, klimop (Hedera helix), Dichondra, penningkruid (Lysimachia nummularia), bonenkruid (Satureja hortensia) of hondsdraf (Glechoma). In kleurige eenjarigen is een enorme keus, onder andere Lobelia, Surfinia, Petunia, Heliotropium, Scaevola, geranium (Pelargonium), klokjesbloem (Campanula), ijzerhard (Verbena) en, goed voor plekken met minder zon, vlijtig liesje (Impatiens).TIP: In plaats van deze uitbundige zomerbloeiers kan ook voor aardbeien, trostomaatjes of kruiden worden gekozen. Zo wordt de hanging basket een minimoestuin.Stap 3:Hangmanden hebben elke dag water nodig. Op warme of winderige dagen soms zelfs tweemaal per dag. Meng eerst de kleikorrels door de hanging basketgrond om het water langer vast te houden.Stap 4:Zet een ronde mand op een grote bloempot of emmer. Breng langs de binnenkant van de mand een laag veenmos (Spaghnum) van 3 tot 5 cm aan. Druk die stevig aan en leg daarop een dikke laag hanging basketgrond.Stap 5:Dompel de kluiten van de  planten in een emmer met water tot er geen luchtbellen meer omhoog komen. Haal de kluiten voorzichtig een beetje uit elkaar.Stap 6:Plant de eerste laag planten, schuin naar beneden en met de wortels in de grond, goed verdeeld over de hele mand. Werk van buiten naar binnen door de spijlen.Stap 7:Leg weer een laag veenmos over de kluiten en langs de rand en druk stevig aan. Hierover weer een laag hanging basketgrond.Stap 8:Plant de tweede laag plantjes op dezelfde wijze en druk dan de Osmocote meststoftabletten in de grond. Kijk de gebruiksaanwijzing na voor de juiste hoeveelheid. Dan weer een laag veenmos over de kluiten en langs de rand, en weer stevig aandrukken.Stap 9:Eventueel een derde laag planten aanbrengen (zie stap 7). Werk de bovenkant af met planten en veenmos. Vul de hanging basket niet tot de rand maar blijf er ongeveer 5cm onder, anders stroomt de mand over bij het begieten of bij een stevige regenbui.

Organische mestDit is natuurlijke mest op basis van dierlijke en plantaardige afvalstoffen. Deze groep meststoffen verbetert (verrijkt) de grond met humusvormende deeltjes en bevat voedingsstoffen die langzaam worden afgegeven. Bekende mestsoorten uit deze groep zijn stalmest, beendermeel, bloedmeel, vismeel, gedroogde koemestkorrels of koemest in droge poedervorm, compost enz. Het gehalte aan de belangrijkste groeistoffen kan sterk wisselen en is niet nauwkeurig te bepalen. Uit de organische stof ontstaat dan de humus in de bovenste grondlaag. Dat is een heel bijzondere stof, eigenlijk het belangrijkste deel van de levende ‘deken’ op de bodem. Humus houdt voedingsstoffen en vocht heel goed vast en staat dat aan de planten af als ze het nodig hebben.Kunstmest of (beter) minerale mestDit is een groep meststoffen die meestal chemisch wordt vervaardigd. Daardoor is het gehalte aan voedingsstoffen nauwkeurig bepaald. Dat is bovendien veel hoger dan in organische mest. Met kunstmest geef je een echte groeistoot aan de planten en hef je eventuele tekorten razendsnel op. Maar kunstmest verbetert de bodem niet omdat er geen organische restmaterialen in zitten.SpoorelementenDit zijn stoffen waarvan de planten maar kleine beetjes nodig hebben, maar helemaal zonder kunnen ze ook niet. Organische mest is rijk aan spoorelementen, aan minerale mest worden ze soms toegevoegd. Het gaat dan om stoffen als ijzer, koper, mangaan, magnesium, borium enz. In een gezonde bodem komen al die stoffen van nature voor.Verschillende mestsoorten voor speciale plantengroepenBehalve de algemene, universele meststoffen, hebben de fabrikanten allerlei speciale meststoffen ontwikkeld die helemaal zijn afgestemd op de specifieke behoeften van bepaalde groepen planten. Die bevatten alles wat die planten nodig hebben, ook veel spoorelementen. Er zijn zulke speciale meststoffen voor o.a. rozen, kuipplanten, buxus en andere groenblijvende planten, groenten en kruiden, hortensia’s en rododendrons (er is zelfs speciaal ‘hortendia blauw’ dat de roze geworden bloemen van hortensia’s weer blauw kleurt). Verder snelwerkende coniferenmest (soms met bitterzout dat bruinkleuring tegengaat), speciale petuniamest, geraniummest enz. Als je deze mestsoorten aan de planten geeft waar ze voor bedoeld zijn, weet je zeker dat ze het niet beter kunnen hebben.KalkKalk is een heel belangrijke bodemverbeteraar, behalve bij planten die van zure grond houden. Kalk zorgt er namelijk ook voor dat de grond minder zuur wordt, waardoor bijvoorbeeld mos verdwijnt. Kalk moet in de winter worden gestrooid. Dat geldt vooral voor de veelgebruikte landbouwkalk of Thomasslakkenmeel. Deze kalksoorten worden langzaam door de bodem opgenomen, maar een soort als zeewierkalk werkt anders. Die soort is direct oplosbaar. Je kan het gerust in maart nog bij de planten strooien. 5 kg kalk is genoeg voor 125 m2 oppervlak in border, moestuin of gazon.Langwerkende meststoffenEr zijn ook gecoate tabletten, pillen en capsules met meststof die hun voedingsstoffen heel langzaam afgeven. Als het warmer is, wordt er meer afgegeven dan wanneer het koud is, dus meer als de planten ook meer voeding nodig hebben. Een ideaal systeem, vooral bij planten die in potten, bakken en kuipen staan. Stop zo’n mestpil bij de wortels van iedere plant in de grond en de planten hebben het hele groeiseizoen voldoende voeding.