Tuinplanten

Zonder enige twijfel : Ja het is echt wel nodig om de planten mooi in vorm te houden. Niet gesnoeide lavendel zal snel verwilderen en de groei zal zich verplaatsen van de binnenzijde van de plant naar de buitenzijde. De plant groeit dan enkel nog aan de toppen terwijl de rest van de twijgen sterk gaat verhouten en kaal wordt. Als je het zover laat komen is het eigenlijk al te laat want op die verhoute takken zullen zelden of nooit nieuwe scheuten gaan uitlopen. Snoeien dus, maar wanneer dan?

Lavendelplanten die pas aangeplant zijn kunnen al na enkele weken lichtjes ingeknipt worden. Enkel de topjes wegnemen, niet meer dan dat. De plant zal nu wat later gaan bloeien maar veel dichter van vorm zijn doordat het uitlopen van nieuwe scheuten gestimuleerd wordt. De plant zal hierdoor ook meer bloeiaren gaan hebben. Dit ‘toppen’ doe je dus enkel na het planten een aantal keren met tussenpozen van enkele weken, de volgende jaren is dit niet meer nodig.

Bij oudere planten is de snoeibeurt in het voorjaar (zowat half maart tot half april) de belangrijkste, wacht in ieder geval tot de kans op strenge nachtvorst verdwenen is want hier kan pas gesnoeide lavendel niet tegen. Het komt er nu op aan om de planten terug te knippen tot minimaal 15cm boven de grond, nog lager snoeien heeft weinig zin. Snoei in elk geval nooit lager dan de laagst zittende blaadjes, er moeten altijd wat blaadjes aan de plant blijven staan ! Ook hier geldt weer dat lavendel zelden of nooit op oud hout zal uitlopen. Na deze snoeibeurt zal de plant snel overgaan tot het vormen van jonge groeikrachtige scheuten die weer een zomer lang mooie bloemen geven.

De tweede snoeibeurt dient te gebeuren in het najaar (van eind augustus tot oktober) en is minder ingrijpend. Om de lavendelplanten ook in de winter mooi te laten uitzien is het voldoende om enkel de uitgebloeide bloeiaren weg te knippen als de plant volledig uitgebloeid is. Dieper insnoeien zou enkel maar leiden tot het activeren van nieuwe scheuten en dat is niet de bedoeling zo vlak voor de winter. Deze scheuten zouden dan niet meer de tijd krijgen om af te harden en bevriezen dan ook vrij snel.

Het is mogelijk om op deze manier zo goed als alle soorten lavendel te snoeien. Je kan dus met weinig inspanning je lavendel jarenlang in topconditie houden!

De laatste jaren wordt plantwerk in de tuin vooral in het voorjaar gedaan. We zijn eigenlijk een beetje vergeten dat de herfst de beste tijd is om planten in de grond te zetten.

Het najaar is de beste planttijd voor vaste planten, heesters en bomen omdat:

• De grond is nog vrij warm, zodat de planten voor de winter al aanslaan. In het voorjaar zullen deze planten door hun goed ontwikkelde wortelgestel al meteen goed gaan groeien
• In de herfst valt er meestal voldoende regen, zodat water geven niet of nauwelijks nodig is. In het voorjaar verdrogen planten eerder, zeker als ze net geplant zijn en de verdamping soms groter is dan wat de wortels 'naar boven kunnen sturen'
• Vaak worden vaste planten gecombineerd met bloembollen, het is makkelijk om ze in één keer te kunnen planten.
• Heesters, rozen en bomen kunnen het best geplant worden als het blad van de takken is gevallen, dat is dus in het najaar.
• Een uitzondering kan gemaakt worden voor vorstgevoelige soorten, in dit geval is er namelijk meer kans op uitval door strenge vorst.
• Het grote voordeel van planten in het najaar is vooral dat je in het voorjaar direct kunt genieten van het resultaat. In de eerste maanden van het tuinseizoen is er vaak al genoeg te doen, het komt dus goed uit als het plantwerk dan al klaar is. In de herfst is het bovendien vaak nog heerlijk weer om in de tuin te werken. En je kunt de nieuwe ideeën die je deze zomer hebt opgedaan direct uitvoeren. Het is of er een tuinseizoen bij komt om te genieten van je tuin.
• Veel haagplanten en bomen kunnen in het najaar vanuit de volle grond worden gerooid. De planten zijn, wanneer de bladeren zijn afgevallen, in rust en kunnen in deze periode prima worden geplant of verplant.

Kortom, in het najaar wat aandacht voor de tuin, geeft in het voorjaar minder werk en extra genot.

De bladeren van de groene beuk (Fagus sylvatica) of rode beuk (Fagus sylvatica 'Purpurea') hebben een gladde bladrand , verkleuren bruin in het najaar en blijven gedurende de winter grotendeels in de plant hangen. Bij het uitlopen van de nieuwe bladeren laat in het voorjaar worden de uitgedroogde oude bladeren afgestoten en alzo vervangen door nieuwe. Beuk kan ook niet zo goed tegen natte grond omdat ze vrij oppervlakkig wortelen.

De bladeren van de haagbeuk (Carpinus betulus) zijn lichter groen van kleur (er bestaat hiervan geen roodbladige variant) en hebben een gezaagde bladrand. De bladeren vallen zo goed als volledig af in het najaar maar hier staat tegenover dat ze planten veel vroeger opnieuw zullen uitlopen in het voorjaar. Haagbeuk is beter bestand tegen natte grond. 

Voor beide soorten is de groeisnelheid een beetje afhankelijk van de omstandigheden maar dit zal ongeveer 20cm a 40cm per jaar zijn , hierin zit er dus niet zoveel verschil. 

Wij raden aan om een haag van planten met blote wortel steeds met steundraad te planten! Dit is ook nodig voor de groeigarantie!

Dit heeft 3 grote voordelen:

1: De planten kunnen niet los waaien, wat dodelijk kan zijn voor de plant.
2. De nieuwe worteltjes worden niet losgerukt door de beweging van de plant.
3. De planten groeien in 1 vlak, gaan niet overhangen en vormen sneller een mooie haag.

4. je hebt zelf een goede leidraad wanneer je start met snoeien.

Hoe planten?
1. Span een koord langs de strook grond waar de haag zal worden geplant. Ga nog eens na of je voldoende ruimte hebt om de haag achteraf te scheren en of ze zeker op minimaal 50 cm. van de scheidingslijn met je buur staat (tenzij je met die buur een overeenkomst gesloten hebt om op de scheiding te planten)

2. Graaf langs de koord een gleuf die zo diep en breed is dat de wortel van je haagplanten er ruim in past; dus 1,5 a 2 keer de breedte en hoogte van de wortelmassa.

3. Meng de uitgegraven grond met 10 à 15L bodemverbeteraar of tuinverbeteraar per lopende meter en meng er ook een handvol organische siertuinmest door. De bodemverbeteraar houdt het vocht, en dus de voedingstoffen, beter vast zodat de planten beter aanslaan en sneller groeien.

4. Spit de bodem van het plantgat goed om. Zo vinden de wortels zachte aarde om verder te groeien en blijft het water niet op de bodem staan. Leg een dikke laag van het uitgegraven grondmengsel in het plantgat zodat de plant ongeveer op dezelfde hoogte geplant wordt zoals in de kwekerij. 

5. Laat bij droog weer en/of droge grond de plantput of gleuf vol lopen met water en laat het water in de grond dringen.

6. Neem planten voor 4 meter haag vanonder het beschermende deken of plastic en leg ze op de juiste afstand van elkaar op de grond. Plant ze dan zo snel mogelijk, laat ze niet uitdrogen!

7. Breng alle uitgegraven grond terug rond de plant. Druk voorzichtig aan met de voet zodat de planten stevig in de grond zitten. Druk niet te hard! Leg de grond tussen de planten terug mooi effen, doe dit met de hand, zodat je de planten niet beschadigd.

8. Geef nogmaals overvloedig water indien nodig. Blijf de haag het eerste seizoen na het inplanten regelmatig water geven, geef vooral bladhoudende haagplanten zoals taxus en coniferen niet enkel water bij de voet maar over het ganse gewas.

9. Vergeet niet de steundraad aan te brengen , 1 enkele draad op 50cm a 100cm hoogte (afhankelijk van de grootte van de planten) met om de 3m a 4m een paatlje is normaal gezien voldoende. Dit is nodig voor de groeigarantie

* Wanneer planten?
Planten die in pot zijn geteeld kunnen het jaar rond worden geplant, enkel bij extreem warm of koud weer doe je dit best niet.

* Maak de planten plantklaar:
- Dompel de wortels gedurende enkele minuten onder in een emmer water totdat de wortelmassa volledig doorweekt is.

* De planten beschermen tijdens het planten !!
Laat de planten zo lang mogelijk in hun pot zitten. Als je ze uit de pot haalt, zorg dan dat ze zo snel mogelijk geplant worden. De wortels van planten zijn extreem gevoelig voor uitdroging, dit is de grootste oorzaak van afsterven van nieuwe aanplantingen. 

 * Hoe planten?
1. Span een koord langs de strook grond waar de haag zal worden geplant. Ga nog eens na of je voldoende ruimte hebt om de haag achteraf te scheren en of ze zeker op 50 cm van de scheidingslijn met je buur staat.

2. Graaf langs de koord een gleuf die zo diep en breed is dat de pot of kluit er ruim in past; dus 1,5 à 2 keer de breedte en hoogte van de kluit of pot. Als de pot bv. 20 cm. breed en 15 cm hoog is, moet je een plantgat maken van 30 à 40 cm. breed en 25 à 30 cm. diep.

3. Meng de uitgegraven grond met 40L bodemverbeteraar of tuinverbeteraar per lopende meter en meng er ook een handvol organische siertuinmest door. De bodemverbeteraar houdt het vocht, en dus de voedingstoffen, beter vast zodat de planten beter aanslaan en sneller groeien.

4. Spit de bodem van het plantgat goed om. Zo vinden de wortels zachte aarde om verder te groeien en blijft het water niet op de bodem staan. Leg een dikke laag van het uitgegraven grondmengsel in het plantgat zodat de plant ongeveer op dezelfde hoogte geplant wordt zoals in de kwekerij. 

5. Laat bij droog weer en/of droge grond de plantput vol lopen met water en laat het water in de grond dringen.

6. Verwijder de pot voorzichtig door de plant omgekeerd vast te houden met je linkerhand. Knijp daarna met je andere hand lichtjes rondom de pot en trek de pot dan omhoog. Krijg je de plant niet goed uit de pot, knip hem dan kapot. Vermijd schade aan de planten door teveel aan de plant te trekken om die uit de pot te krijgen. Bij planten in een grote maat laat je de pot op de grond staan om hem te verwijderen. 

7. Zet de plant in het plantgat.  Plant de plant een duimbreed dieper als in de pot het geval was. Op planten in pot en met kluit hoef je dus slechts een dun laagje aarde bovenop de kluit aan te brengen. Houd met een hand de plant in de juiste stand en vul met de andere hand de aarde bij. Druk daarna de plant met de handen aan.

8. Vul de rest van de plantput op met de verbeterde grond en breng zoveel mogelijk uitgegraven grond terug rond de plant. Druk voorzichtig aan met de voet zodat de planten stevig in de grond zitten. Druk niet te hard! Leg de grond tussen de planten terug mooi effen, doe dit met de hand, zodat je de planten niet beschadigd.

9. Geef nogmaals overvloedig water. Blijf de haag het eerste seizoen na het inplanten regelmatig water geven. 

Deze basisregels kosten enige tijd en moeite maar kunnen achteraf veel werk besparen. Immers, een dode plant vervangen vergt minstens dubbel zoveel tijd en werk dan een nieuwe aan te planten!

Hoe bewaren?
Kan je niet onmiddellijk planten, bewaar de planten dan op een schaduwrijke vorstvrije plaats beschut tegen de wind (bv. een garage).

Dit is sterk afhankelijk van een aantal factoren zoals :

Plantensoort : De groeisnelheid van de plant bepaalt uiteraard voor het grootste deel hoe snel de haag 'dicht' zal zijn.

Plantafstand : Planten die dichter bij elkaar staan zullen elkaar sneller raken en dicht groeien , maar te kort bij elkaar planten is zeker voor de grotere haagplanten niet aan te raden , maar ook dit verschilt weer van soort tot soort.

Grondsoort : Zwaardere bodems zoals leem en klei houden beter voedingsstoffen vast maar dat wil niet voor alle plantensoorten zeggen dat ze er beter op zullen groeien. Sommige soorten verkiezen net een wat lichtere grond.

Weersomstandigheden :  Lange periodes van strenge vorst , lange droogteperiodes of wanneer het extreem veel regent , het komt allemaal niet ten goede aan de groei van de planten en kan in extreme gevallen zelfs voor (tijdelijke) groeistilstand zorgen. 

Snoeifrequentie :  Een goed onderhouden haag die op regelmatige tijdstippen gesnoeid is zal sneller dicht groeien door een betere vertakking.

Bemesting :  Regelmatig je haag bijmesten kan de groeisnelheid verhogen maar ook de weerstand tegen ziektes of extreme situaties.

Het is dus niet eenvoudig om te bepalen hoe snel een haag dicht zal  zijn maar een termijn van 2 tot 4 jaar is in de meeste gevallen van toepassing.

Een boompje planten in de tuin. Het lijkt eenvoudig, maar er komt toch nog wat bij kijken. Zelfs een boom van een kerel kan daardoor soms door de bomen het bos niet meer zien. Hier een korte handleiding als ondersteuning bij het planten van een boom.

Wanneer?

Het beste tijdstip om een boom te planten is in het najaar. De bomen zijn dan in rust en hierdoor stoor je het natuurlijke proces niet. Ook in het voorjaar kunnen bomen geplant worden, maar het nadeel daarvan is dat je direct na het planten het risico loopt op warm en droog weer. In de zomer planten kan alleen met bomen die op jonge leeftijd in een pot zijn gezet en daarin blijven groeien totdat ze geplant worden.

Waarin?

De meeste tuinen hebben een goede grond om een boom in te planten omdat iedere tuin vaak wel een natuurlijke cyclus heeft. Toch raden wij om een bodemverbeteraar of tuinverbeteraar mee in het plantgat te mengen.

Graven

Vervolgens is het een kwestie van graven. Het plantgat moet ruim zijn zodat de wortels niet knikken of draaien als je ze in het plantgat plaatst en de wortels van de boom mogen de rand van het plantgat niet raken. Best is het plantgat 20cm groter te maken dan de diameter van de wortelkluit of pot.

Het echte werk

De boom planten! Als je een jonge boom plant, moet er ter ondersteuning en bescherming een boompaal naast de boom geplaatst worden. Dus:

• Plaats de boompaal minstens 20 cm dieper dan de bodem van het plantgat.
• Een boom moet altijd van de boompaal afwaaien. Waait de boom te vaak tegen de boompaal, dan ontstaan er wonden die ziektes kunnen veroorzaken.Vul de bodem van het plantgat met ongeveer 10 cm losse grond.
• Plaats de boom in het plantgat op zo’n manier dat de bovenkant van de kluit gelijk is of iets hoger dan het maaiveld. Plant niet te diep want dan gaat de boom misschien dood.
• Vul het plantgat op tot halverwege de hoogte van de wortelkluit en druk de grond aan.
• Hef de boom dan iets op en druk de grond opnieuw aan.
• Plaats eventueel een tweede boompaal naast de boom.
• Bind de boom vast met boomband in een 8-vorm tussen de boom en de paal.
• Geeft de boom vervolgens water. Er zitten meestal nog wat open plekken in het boomgat en door het water geven, sluit de grond om de wortels. Vul dan het gat weer aan met grond.
• Als na een aantal jaren de boom stevig genoeg lijkt, kunnen de boompalen nog steeds blijven staan. Ze kunnen geen kwaad.

Aandacht

Het is nu aan de boom zelf om te groeien. Maar daar is wel het nodige onderhoud van de eigenaar voor nodig. Zo moeten de beschadigde takken uit de boom gesnoeid worden en in het voorjaar regelmatig een bemesting aan de voet van de boom kan ook geen kwaad. Af en toe eens controleren of er geen ziektes of plagen aanwezig zijn is ook nuttig. In een vroeg stadium kan een aantasting dan nog meestal vrij eenvoudig verholpen worden.

We beginnen dit snoeiadvies met een aantal  basisregels. Verder zijn er een aantal boomsoorten of vormen die we speciaal noemen; fruitbomen,  ABC bomen,  bolbomen en leibomen.

Basisregels voor het snoeien van bomen.
De beste tijd voor het snoeien van bomen is in de winter/voorjaarperiode (behalve de ABC bomen). Zorg voor een scherp snoeimes of boomzaag, gerafelde randen of ingescheurde wonden geven infecties meer kans. Ook het gebruik van wondbalsem is aan te bevelen. Alvorens te gaan snoeien ga je eerst kijken hoe de boom eruit ziet en waar hij naar toe moet groeien. Als je knipt of zaagt doe dit dan op een buitenoog, een takje of een oog dat naar buiten gericht is zodat een open structuur ontstaat in de boom, lucht en licht zijn immers heel belangrijk ! Dode en schurende takken kan je als eerste verwijderen. Takken die naar binnen groeien kan je ook weghalen. De tak vlak langs de stam wegsnoeien, vermijd zogenaamde kapstokken. Bij dubbele koptakken één exemplaar verwijderen. Dan ga je verder met snoeien totdat de vorm die je in gedachte had tevoorschijn komt. Bij regelmatige snoei  (een keer per 5 jaar) houd je de boom beter in balans en reageert deze ook niet met extreme groeispurten.

ABC Bomen
Alle bomen waarvan de Latijnse naam begint met een A (Acer = esdoorn), B (Betula = berk), C (carpinus = haagbeuk) en J (Juglans = notelaar) hebben de kans dat ze na het maken van grote snoeiwonden gaan "bloeden”. Dit heeft te maken met de opwaartse sapstroom. Bij grotere wonden loopt sap echt langs de boom. Dit valt ook bijna niet te stoppen. Over dit verschijnsel bestaan verschillende theorieën. (Bv. sommige bio kwekers zeggen dat de plant schoonbloed.)

De meeste Citrusplanten worden geïmporteerd uit zuidelijke landen zoals Italië en Spanje en zijn daar opgekweekt in zware en harde kalkachtige kleigrond. Dat is prima voor het klimaat ter plaatse maar voor ons klimaat dan weer minder geschikt. Je kan dan ook best de plant meteen verpotten in een pot die minstens 25% groter is dan degene waar de plant nu in staat. Citrusplanten houden absoluut niet van natte voeten dus kies je best voor een speciaal hiervoor geschikte mediterrane potgrond of potgrond voor kuipplanten is ook prima.

Citrusplanten kunnen veel licht verdragen op voorwaarde dat de temperatuur hoog genoeg is. Omgekeerd geldt dit ook , hoe meer licht er aanwezig is , hoe hoger de temperatuur mag zijn waar de plant staat. Probeer ervoor te zorgen dat de plant zeker niet in de felle regen of wind staat als je Citrus bv. buiten op het terras staat in de zomer.

Ruim voor de winter zijn intrede doet moet de plant verhuisd worden naar een zo licht mogelijke plaats waar de temperatuur minimaal 6° is. Citrus kan helemaal niet tegen de kou dus blijft de plant dan in de overwinteringsruimte tot na de Ijsheiligen (+/- 15 mei).

Water geven doe je best met kalkvrij water of regenwater dat op kamertemperatuur gebracht is in kleine hoeveelheden en regelmatig. Van maart tot oktober wekelijks bijmesten met vloeibare meststof voor citrusplanten zorgt voor een mooie plant en veel kans op vruchten. Meststofkorrels of staafjes kunnen ook en moeten dan minder frequent toegepast worden door de langere werking. In de overwinteringsperiode van oktober tot maart geef je helemaal geen mest , de plant is dan in rust en verbruikt bijna niets.

Citrusplanten zijn zeker niet de gemakkelijkste soort om te onderhouden maar als je er een beetje aandacht en tijd aan wil besteden krijg je er ook ook veel voor terug.

De IJsheiligen zijn een jaarlijks terugkerende periode van 11 tot 14 mei. In de volksweerkunde betekenen de IJsheiligen traditioneel het einde van  de kans op schadelijke nachtvorst. In theorie de laatst mogelijke vorstdagen dus.

• 11 mei: Mamertus
• 12 mei: Pancratius
• 13 mei: Servatius
• 14 mei: Bonifatius

Nu statistisch gezien de vorstdagen voorbij zijn, kan je volop aan de slag met éénjarigen en terrasplanten die anders zouden kunnen bevriezen maar af en toe de weersvoorspelling in de gaten houden is geen overbodige luxe. Je weet maar nooit of er toch nog ergens een nachtje met lichte vriestemperaturen tussen sluipt ...

In de literatuur wordt het snoeien van rozen tot een kunst verheven, dit terwijl het eigenlijk neerkomt op een aantal basisregels die op alle rozen makkelijk toe te passen zijn. Voor de klim- en stamrozen gelden nog een paar bijzonderheden, die worden onderaan vermeld.

Najaar
Knip jouw rozenstruik terug tot 40/50 cm boven de grond, zo kan hij nog bij strenge vorst een stuk invriezen en nog genoeg tak overhouden om in het voorjaar op uit te lopen.

Voorjaar (maart)
Je kan jouw rozenstruik nu terug snoeien tot 10 cm boven de grond, dat stimuleert de slapende ogen en geeft vitale takken. Bemesten met koemestkorrels is nu wel gewenst.

Zomer
De uitgebloeide bloemen wegknippen, je kan ook best wat tak mee wegsnoeien zodat er weer een mooie compacte struik ontstaat. Binnen 6 weken worden er weer nieuwe bloemen gevormd. Dus voor een vrolijk tuinfeest uw rozen 7 weken van te voren snoeien dan doen deze ook feestelijk mee.

Klimrozen
Bij het snoeien van de klimrozen moet je er op letten dat de onderkant niet kaal wordt door dikke oude takken. Daarom snoei je op verschillende hoogten takken weg bv. op 10 – 30 – 50 – 70 cm. Zo krijg je op alle niveaus jonge takken en daardoor een evenwichtige struik met veel bloemen.

Stamrozen
Om de stamroos te ondersteunen is het raadzaam een paaltje, bamboestok te plaatsen, dit voorkomt uitscheuren bij het veredelingspunt. Omdat het veredelingspunt zich ver boven de grond bevindt is het raadzaam de roos in de winter te beschermen. Met een plastic zak over de kroon en een isolatiepijp (voor de waterleiding) rondom de stam ben je in 2 minuten klaar. Let wel op de plastic zak in het voorjaar op tijd te verwijderen, anders gaat de kroon rotten. Wat snoeien betreft dezelfde regels als boven met die aanvulling dat je bij de voorjaar snoei de kroon kunt uitdunnen tot 4-5 takken.

- Miniatuur rozen worden meestal op een afstand van 20 tot 30cm geplant.

- Floribunda en de meeste kleine struikrozen worden op een afstand geplant van 30 tot 50cm.

- Bodembedekkende rozen kan je planten op een afstand van 50 tot 80cm.

- Stamrozen en heester rozen en de meeste engelse rozen plant je op een afstand van 90cm.

- Klim rozen en park rozen kan je planten op 1 tot 2 meter afstand.

Veel hangt af van de soort en groeiwijze van de plant waar over het gaat.

Indien je jouw rozen op de juiste manier bemest zullen jouw rozen minder vatbaar zijn voor ziektes. In februari kan je reeds organische meststoffen geven, deze hebben 1 maand nodig voordat ze beginnen te werken. Gebruik een organische meststof die speciaal voor rozen werd samengesteld. Na de hoofdbloei geef je nog eens meststoffen. Nu kan je blauwe of groen korrel geven een samen gestelde meststof die sneller werkt. Gebruik echter geen roze korrel?

Je kan voor de bloei of tijdens de hoofd bloei ook organische meststoffen geven. Best geven als de eerste bloemen open gaan.

In het najaar (september) geef je nog wat Patentkali voor het afharden van de plant. Ze worden hierdoor beter winterhard.

COMPOST: Dit is een heel belangrijk bestanddeel voor rozen. Elke jaar een laag compost geven aan de rozen is heel belangrijk. Het zorgt ervoor dat de bodem vochtiger blijft, het geeft extra voeding aan de rozen. Het houdt het vormen van onkruiden tegen. In het najaar of het voorjaar een laag aanbrengen. Indien je zelf tuincompost hebt, zorg er dan voor dat je geen rozen afval gebruikt. Dit geeft kans op verspreiding van ziektes. Gebruik ook half verteerd compost, hier gaat het rottingsproces nog door. Het vormt in feite een Mulching laag rond de rozen.

Eerst moet je een onderscheid maken tussen de meest voorkomende ziektes.

- Meeldauw ontstaat op plaatsen waar de lucht niet vrij kan circuleren rond de planten, bij vochtig weer en sterke temperatuur schommelingen. Het ziet eruit alsof er een wit poeder op de bladeren en takken ligt.
- Blackspot ontstaat doordat de bladeren niet tijdig kunnen opdrogen gedurende vochtige en natte zomers. Het is te merken aan ronde zwarte cirkels op de bladeren, de bladeren worden geel en vallen af.
- Roest kan je opmerken wanneer de bladeren laag tegen de grond gele vlekken vertonen in het midden van het blad. Aan de onderkant zul je dan oranje stipjes waarnemen Deze worden zwart en tasten de gehele plant aan. De plant kan bij ernstige aantasting afsterven.


Indien je planten hebt die gevoelig zijn voor deze ziektes kan je best starten met de behandeling voor je de ziekte daadwerkelijk ziet. Aangetaste bladeren verwijderen en verbraden.
Er zijn diverse producten op de markt ter behandeling van deze ziektes. Een preventieve behandeling kan je afhankelijk van de plant om de 2 tot 3 weken herhalen.
Als de planten zijn aangetast kan je ze best om de 4 - 7 dagen behandelen.

Het meest voorkomende insecten probleem zijn bladluizen. Ze hechten zich aan jonge stengels onder de bloemknop en zuigen daar het vocht uit. Dit kan ernstige schade geven indien het in grote getale gebeurd. 

De bladroller legt eitjes aan de onderkant van de bladeren waardoor deze samen krullen tot kleine rolletjes.
Er zijn nog veelmeer insecten die zich graag tegoed doen aan rozen struiken. Al deze insecten kan je bestreden met chemische middelen. Er zijn ook biologische methodes en diverse huis tuin en keuken middeltjes. Ieder heeft zijn specifieke voorkeur van behandeling.

Er zijn in de handel middelen die zowel gebruikt kunnen worden voor de behandeling tegen infecties als insecten.

Er zijn twee dieren die deze klacht kunnen veroorzaken.

De eerste, minst voorkomende, zijn bladrollertjes. Het is een groep overwegend kleine nachtvlinders, zoals Hedya ochroleucana, die haar eitjes op de rozenbladeren legt. De rupsen die uit de eitjes komen spinnen de bladeren dusdanig tegen elkaar of aan elkaar dat ze opgekruld raken. Als je zoekt op de blaadjes, moet je deze rupsen kunnen vinden. Overigens legt het vlindertje de eitjes pas in juli. Vind je dus geen rupsen, of ontstaan de gekrulde bladeren voor juni, kan je er van uit gaan dat je met andere soorten te maken heeft.

Er bestaan ook bladwepsen die dit doen, maar meestal vind je geen larven meer terug in de opgerolde bladeren. Er valt weinig tegen te doen. Zelfs al zou je kiezen voor zwaardere chemische middelen, worden de beestjes niet geraakt omdat ze goed beschermd zitten voor het middel. Ook hier geldt: voldoende natuurlijke vijanden. Het weghalen en verbranden van het aangetaste blad wil wel eens helpen in het geval dat je inderdaad larven vindt in de opgerolde bladeren.

Als je een hortensia gaat snoeien, moet je bepalen wat voor soort het is. De Hydrangea macrophylla, oftewel gewone hortensia, heeft een bolvormige of platte bloeiwijze en kun je in het voorjaar, na maart, snoeien. De soorten met de platte schermen hoeven niet of weinig gesnoeid te worden.

De hortensia's met de bolvormige bloemen vragen meer aandacht. In augustus vormen zich aanzetten voor de bloemen van volgend jaar. Hortensia bloeit op hout van het voorgaande jaar. Als je de takken dus tot aan de grond afknipt, verwijder je ook de nieuwe knoppen en heb je het jaar daarop geen bloemen. Ieder voorjaar kun je eenderde van de oudste takken, van drie jaar en ouder, tot aan vijf centimeter boven de grond wegsnoeien. Oude takken herken je aan de bruine kleur. Zwakke, dunne scheuten kun je ook wegsnoeien. Zo dun je de struik uit, hou je hem jong en heb je toch takken met nieuwe bloemen. Knip de uitgebloeide bloemen van de overgebleven takken pas in het late voorjaar tot net boven een nieuwe bloemknop af. Zo worden de jonge scheuten beschermd tegen vorst.

Je kunt ook de wortels van de hortensia verkleinen. Deze bepalen grotendeels de groei van de plant. Snij je de wortels van de hortensia af of verklein je ze, dan hou je de groei van de plant onder controle. Dit kun je het beste in het voorjaar doen. Steek de wortels van de plant rondom af met een schep.

De Hydrangea Paniculata en en Hydrangea Annabelle bloeien op nieuw hout. Ze bloeien steevast elk jaar, hoe je ze ook behandeld. De enige periode waarin je deze hortensia's niet kunt snoeien is het voorjaar. Dan bereiden ze zich voor op de bloei. Deze soorten worden vaak gebruikt voor hagen. Je kan ze vrij drastisch snoeien en dan zul je zien dat ze het volgende jaar weer prachtig zijn.

- Geef de buxus twee keer per jaar mest. Doe dit eind februari en in juni. Wees gul, want de buxus is een echte veelvraat.

- Geef geen mest meer na juli, want dan bevriest de buxus. De boom blijft dan doorgroeien en maakt dan nieuwe groene takken aan. Die kunnen niet tegen vorst en sterven af zodra het gaat vriezen.

- Voor een dichte haag kan je de buxus het beste in mei en september snoeien. Dus twee keer per jaar. Knip de bovenkant altijd smaller dan de onderkant. Zo kan er overal zonlicht komen.

- Om snel het blad weer groen te krijgen kun je het beste 1 gram bitterzout met 1 liter water mengen en over de buxus heen gieten. Bitterzout verhelpt het tekort aan magnesium en zwavel. Magnesium speelt namelijk een belanrijke rol bij het aanmaken van bladgroen.

- Geef niet teveel water, want de buxus houdt van droge grond.

Standplaats 
De standplaats is belangrijk als je van een bloeiende Camelia wil genieten. Indien deze weinig of niet tot bloeien komt kan dit één van de oorzaken zijn. In de halfschaduw en voldoende beschermd tegen noorder-en oosterwind voelt de Camelia zich opperbest. Ochtend- en voormiddagzon moeten zeker vermeden worden, ze zijn de meest voorkomende oorzaak van het afvallen van de bloemknoppen. 

Grond en bemesting
De grondsoort is nog meer dan de standplaats van het allergrootste belang. Zorg voor een licht zure grond met een pH-waarde (zuurtegraad) van om en bij de 5. Geef vooral geen kalk want je Camelia verdraagt dit niet. 
Geef in maart en september voldoende humus om bloemknopvorming te stimuleren (liefst oude compost of turf). Overdrijven hoeft nu ook weer niet want dan krijg je een felle groei maar een beperkte bloei. De grond moet voldoende vochthoudend zijn maar toch goed water doorlatend, dit is essentieel voor goed groeiende Camelia's.  Op gronden met een stagnerende waterafvoer krijgt je plant gemakkelijk schimmelziektes.

Besproei een Camelia zo mogelijk altijd met regenwater. Leidingwater bevat teveel kalk en daar houdt de Camelia niet van. Camelia houdt ook van ijzer.  Graaf daarom enkele roestige spijkers in. Strooi of giet halverwege de zomer regelmatig een kaliumrijke meststof aan de plant en besproei de grond daarna wederom met regenwater. Het in de meststof aanwezige kalium zorgt voor een betere aanleg van bloemen voor het volgende bloeiseizoen.

Onweersbuien zijn heel gebruikelijk in het voorjaar of zomer. Een plotselinge onweersbui is zeer welkom in elke tuin, maar het kan nog steeds planten beschadigen wanneer de zware regenbui gaat gepaard met hagel en harde wind. Neem de nodige voorzorgsmaatregelen op een plotselinge onweersbui.

1. Korte planten worden beschermd door het plaatsen van omgekeerde vijf-liter bussen of oude plantpotten. Voeg een groot stuk rots of zware steen om de emmer verzwaren. Dit zal de korte planten te beschermen tegen zware regenbui en hagel en beschermen de planten tegen sterke wind.
2. Gebruik grote vuilnisbakken om andere planten zoals tomaten beschermen. Keer de vuilnisbakken om en verzwaar ze met een zandzakje of een betonblok.
3. U kan ook gebruik maken van oude dekens als bescherming tegen hagel. Drapeer voorzichtig de dekens over je planten en zet gewichten op de hoeken om het deken tegen het wegwaaien te beschermen. Dit biedt niet veel bescherming tegen de regen, maar zal een buffer tegen de hagel en harde wind zijn.
4. Snoeien bomen en struiken. Verwijder dunne takken die zal hoogstwaarschijnlijk breken in de wervelende wind. Houd de bomen en struiken in een open structuur, zodat de wind kan passeren.
5. Verwijder alle potplanten en plaats ze op uw overdekte veranda of in uw garage totdat het onweer passeert.
6. Plantenstokken toevoegen aan hoge planten en bind de stam er losjes aan vast. Gebruik repen katoenen stof om uw planten vast te binden.
7. Snijd grote bloemen om te voorkomen dat ze worden beschadigd en maak er een fris bloemstuk van zodat u kunt genieten tijdens een onweersbui.
8. Bedek laag groeiende planten met mulch om hen te beschermen tegen de zware stortbui en hagel.
9. Bedek toppen met plastic boterhamzakjes en bind de opening. Verwijder deze, zodra de storm gaat om hen in staat te ademen.

Dek de planten zo veel als je kunt om ze te beschermen tegen de wind, hagel en regen. Verwijder alle bekleding zodra de storm voorbij is om te voorkomen dat de planten verstikken.

Het snoeien van druivelaars is belangrijk om er voor te zorgen dat je veel druiven kan plukken. Je moet zowel in de zomer als in de winter snoeien. In de winter worden de houtachtige takken ingekort, in de zomer zijn het de jonge ranken die gecontroleerd moeten worden.

Die zomersnoei is nodig om terug een optimale lichtinval te creëren om je trossen te laten rijpen en om schimmelziekten te vermijden. Ranken zonder tros knip je op 40 cm, ranken met tros kort je in 2 bladeren voorbij de tros, heb je meerdere trossen, dan behoud je enkel degene het dichtste bij de hoofdstam. De zogenaamde okselscheuten van je druivelaar slurpen enkel onnodig energie op van je plant, verwijder deze dus best: bovenaan helemaal, onderin tot op één blad. Jonge ranken groeien snel, kijk dus zeker om de 2 weken waar je best wat bijsnoeit. Je kan nieuwe trossen ook eventueel krenten. Dit is het, met een draaibeweging, verwijderen van de kleinste vruchtjes van de tros, zodat de andere druiven groter kunnen worden.

De wintersnoei van de druivelaar gebeurt het best in januari - februari.
Te vroeg en je riskeert dat vroege nachtvorst de jonge scheuten of botten fataal kunnen zijn; maar te laat is ook nefast en riskeer je dat je druivelaar “doodbloedt”. Met de wintersnoei breng je je plant in de gewenste vorm.
Knip de zijscheuten af na 2 à 4 ogen, afhankelijk van de soort. Uit deze ogen ontstaan in de loop van het groeiseizoen nieuwe ranken waarop eventueel trossen komen. Te oude of ongewenste takken snijden we weg tot op een stomp. Verwijder ook de zieke of dode takken zodat ze geen bron kunnen vormen van latere ziekten. Ook op deze stompen kunnen nieuwe ranken of takken ontstaan, zo verjong je je druivelaar!

Gebruik voor het snoeien van je druivenlaar altijd scherp en proper materiaal!