U bent hier: Home > Info > Veelgestelde vragen > Bestrijdingsmiddelen

Bestrijdingsmiddelen

Zet veel planten in je tuin, zodat de bodem volledig dicht groeit. Zo is er geen plaats meer om de grond om te woelen. Bodembedekkers maken de tuin voor katten een stuk onaantrekkelijker. Plaats door katten geliefde planten in een hoek van de tuin. Zoals: Nepeta cataria (wild kattenkruid), Teucrium marum (gamander), (sier)haver of een ander laag zacht gras, pollen Alyssum (schildzaad), Dianthus deltoides (steenanjer) of Sagina (vetmuur), het zogenaamde kattengras. De poezen zullen dan alleen in de hoek van hun lievelingsplanten verblijven en laten de rest van de tuin met rust. Je kan ook planten in de tuin plaatsen waar katten een hekel aan hebben waardoor ze weg blijven uit je tuin. Denk aan: Geranium macrorrhizum (ooievaarsbek), Dictamnus (vuurwerkplant), Aloysia triphylla (citroenverbena). Stekelige planten ziet de kat ook niet zitten. Zet ze op plaatsen waar de kat de tuin binnenkomt. Zorg wel dat de kat er niet zomaar overheen kan springen.

Weg met keukenhulp

Peper strooien op de plaats waar de katten het te bont maken. Citroenschillen tussen de planten leggen. Strooien van koffiedik. Deze stinkende koffiegruis gaat aan de pootjes kleven en in de vacht van de kat zitten. Bij het schoonlikken zullen ze hier niet zo blij mee zijn. Of ... Hertshoornolie op een aantal takken smeren of ze erin dopen. Het stinkt vreselijk. De takken steek je hier en daar in de grond en de katten blijven weg. Hersthoornolie kun je halen bij de apotheek. Cacaodopjes helpen goed als bescherming tegen het gebruik van de tuin als kattenbak. De cacaodoppen zullen de katten echter niet verjagen. Ze vinden het wel minder aangenaam om erop te lopen. Je kunt zakken cacaodoppen kopen bij tuincentra. Na een regenbui vormen de cacaodoppen een soort van korst op de bodem. Het heeft dan de volgende eigenschappen: graaft niet lekker voor katten, houdt vocht vast, onkruid groeit moeilijk en het geeft voedingsstoffen aan de bodem en planten.

Als jouw tomaten buiten staan, heb je wellicht te maken met tomatenphytophtora. Dit kan je voorkomen door begin juni de tomatenplanten te bespuiten met Cupravit Forte. Je voorkomt daardoor ook bladvlekkenziekte.
Konijnen zijn vooral 's nachts actief. Omdat ze in groepjes leven en holen graven, kunnen ze inderdaad wel wat schade aan de tuin aanrichten. Een manier om konijnen buiten de tuin te houden, is om een afrastering om de tuin heen te zetten. Door planten in de tuin te zetten die konijnen niet lekker vinden, kan je deze knagers ook uit de tuin weren. Konijnen eten, afhankelijk van de tijd van het jaar, gras, takken, wortels en schors. Er zijn tal van planten, bomen en struiken waar konijnen niet van houden. Wat ze niet lekker vinden zijn bittere, doornige en harige planten. Enkele bomen die ze niet lekker vinden: berk, gouden regen, paardenkastanje, vlinderstruik, sering, tulpenboom, blauwspar en rhododendron. Struiken: buxus, olijfwilg, hortensia, struikmargriet, bessenstruiken, jasmijn en skimmia. Vaste planten: vrouwenmantel, kattenkruid, dahlia, ridderspoor, vingerhoedskruid, geranium, kogeldistel, latyrus, lavendel, kaasjeskruid, salie, varens, trompetbloem en clematis. Kruiden: dragon, munt, basilicum, oregano, peterselie en bonenkruid.

Mollen leven alleen, tenzij ze jongen hebben. Er is een stelsel van oppervlakkige gangen, ook wel jaaggangen of ritten genoemd en een stelsel van diepere gangen. Bij de oppervlakkige gangen wordt de grond meestal wat omhoog gedrukt, bij de diepere gangen wordt de grond naar boven gewerkt en ontstaan hopen. De doorsnede van een gang is 4-5 cm. Bij het graven van het gangenstelsel wordt regelmatig grond omhoog geduwd. Dat zijn de molshopen. Een molshoop dient als luchttoevoer voor de gangen. De oppervlakte van een territorium is ca. 400m². De verblijfsgangen en holtes waar voedselvoorraden worden aangelegd, waar wordt geslapen en waar het nest wordt gemaakt, beslaan een lengte van ongeveer 150m. Een goede aanwijzing is het gedrag van merels en lijsters. Als ze op 1 plaats bezig zijn en veel wormen pakken dan weet je dat de mol daar actief is, want door het lopen van de mol vluchten de wormen naar de oppervlakte.

Mollen verjagen

Methode 1: Trillingen

Hiervoor zijn apparaten verkrijgbaar die op een batterij of op een zonnepaneeltje werken.

Methode 2: Geluid

  • Een ijzeren paal in een rit steken, waarop je regelmatig moet kloppen. Aan zo'n paal kan je bovenaan ook een metalen plaatje bevestigen, dat door de wind tegen de paal wordt geslagen. Dan hoef je zelf niet meer te kloppen.
  • Graaf een fles waaruit de bodem verwijderd is in de mollengang, de open fles brengt een fluittoon voort door de wind.

Methode 3: Geur

  • Strooi uien of knoflooksnippers in de gangen. Door de stank worden de mollen verjaagd.
  • Stop een in terpentijn, ammonia of petroleum gedrenkte doek in de mollengang.
  • Plant keizerskronen (Fritillaria imperialis). Een 80 tot 100 centimeter hoge plant uit de leliefamilie. Deze bloembollen verspreiden een bepaalde stank. Plant een groepje om de acht meter.
  • Kruisbladwolfsmelk (Euphorbia lathyris) planten. Het is een kruidachtige tweejarige plant die 80 tot 150 cm hoog groeit. De geur van de wortels houdt de mol op afstand. Gebruik zes tot tien planten per are. Het melksap (latex) bevat petroleumachtige verbindingen. Let op: alle wolfsmelksoorten zijn giftige planten.
  • Stop mottenballen (kamferballen) in de rit en maak die daarna weer luchtdicht. Door de geur gaat de mol er vandoor.

Methode 4: Uitroken

Gebruik mollenpatronen (zwavel-rookbommen). Zorg ervoor dat alle mollengangen goed zijn afgesloten en steek daarna een patroon aan en stop die in een gang. De rook verspreidt zich in de gangen en verjaagt de mol. Succes is helaas niet gegarandeerd, want elke mol reageert anders. Probeer dus meerdere methodes. Je kan deze tips ook gebruiken om woelratten te verjagen.

Jouw rozen hebben last van sterroetdauw. Op de bovenkant van het blad tref je ronde grijze tot grijszwarte vlekken aan met dikwijls een stervormig uitgesneden rand. De vlekken zijn talrijk over het gehele blad verdeeld. De onderste bladeren worden als eerste aangetast. In een later stadium vergelen de bladeren en vallen ze af. Dit leidt tot het kaal worden van de planten. De infectie van sterroetdauw vindt begin mei plaats. Voer dan een behandeling uit met Baycor 300 EC of Baycor 25 WP. De behandeling om de tien dagen herhalen, vooral bij regenachtig weer. Nooit rozen met water besproeien! Wissel de behandeling af met Bayfidan Special (tegen witziekte en roest). Ruim de afgevallen zieke bladeren zorgvuldig op, anders zal deze schimmelziekte volgend seizoen nog harder toeslaan. Preventief behandelen is de boodschap. Wanneer de infectie begonnen is, is het te laat. Kies rozenvariëteiten die minder gevoelig zijn voor deze ziekte.
De witte larve van de taxuskever, ook wel gegroefde lapsnuitkever genoemd, is een zeer actieve larve van 1 cm groot. Ze kan vrij agressief aan de wortels van heel wat soorten planten vreten: Taxus, Rhododendron, Azalea, coniferen, perkplanten, enz. Vaak sterven planten. De larve verpopt zich eind april en komt begin mei als zwarte kever uit de grond gekropen. De kever kan niet vliegen, maar kan kruipend wel heel wat afstand afleggen. Er is één cyclus per jaar. Behandel de kevers bij valavond met Baythroïd 12,5 EW. De larven kun je bestrijden door in de bodem de korrels van Curater 1G in te werken. Geef ook voldoende water zodat de werkzame stof direct tot bij de wortels en de parasieten kan doordringen.
Algemeen kunnen we stellen dat twee verschillende producten uit het assortiment mengbaar zijn. Mengsels van meer dan twee producten raden wij af. De oplosbaarheid van een poeder kan sterk verminderen wanneer dit met een vloeibaar middel wordt gemengd. Wij stellen voor uitsluitend poeder met poeder, of vloeibaar met vloeibaar te mengen. De dosering van beide producten aanhouden zoals vermeld op de verpakking. Interessant is om bij elke insecticide- of fungicidebehandeling een vloeibare meststof uit het Bayfolan-assortiment toe te voegen als bladvoeding. Dit verbetert de werking van de producten en geeft de planten een extra groeistimulans bij het herstelproces.
Jouw buxus heeft last van de buxusbladvlo. Dit komt veel voor. De buxusbladvlo zorgt ervoor dat de topblaadjes van de scheuten klokvormig naar binnen gaan buigen. Er ontstaat een 'lepelvormig' blaadje, een klokje of een bolletje als het ware, met daarbinnen de buxusbladvlo die het blad leegzuigt. Daardoor zal de top van die scheut helemaal niet meer uitgroeien. Om deze parasiet te bestrijden, spuit je begin april met Confidor 200 SL. Eind mei herhaal je deze behandeling, zodat de problemen voor het ganse seizoen opgelost zijn. Staat jouw buxus in een pot, dan kan je nog beter aangieten met Provado Garden.
Het gaat hier om zogenaamde "heksenkringen". Paddestoelen zijn eigenlijk schimmels. Maak eerst het gazon los met een vork of maak er gleuven in en begiet de kurkdroge bodem enkele dagen overvloedig met water. Behandel dan met Cupravit Forte (aangieten).
De maand mei begint de beukenhaag uit te lopen, maar ook beukenbladluizen vestigen zich in elke jonge scheut. De blaadjes krullen bij elkaar, raken verzwakt en de beukenbladluizen scheiden zoete honingdauwvloeistof af, wat de bladeren doet kleven. Het is echt nodig de beukenhaag vanaf het begin van het seizoen (begin mei) gezond te houden, door de nieuwe, jonge scheuten te bespuiten met Confidor 200 SL. De natuurlijke vijanden, zoals lieveheersbeestjes blijven ongeschonden, zodat het ecologisch evenwicht behouden blijft.

Preventieve maatregelen

In het voor- en najaar, en in koele, natte zomers steken slakken de kop op. In deze perioden kun je preventief te werk gaan. Check bijvoorbeeld regelmatig of je slakkeneitjes rond de plant ziet. Verwijder deze kleine, doorzichtige balletjes. Nog een maatregel is het schoffelen van de aarde rondom de plant. Dit maakt het een minder aantrekkelijke schuilplek voor slakken. Korrels strooien Slakkenkorrels zijn een goede optie, maar je wilt natuurlijk geen onschuldige slachtoffers maken. Strooi de korrels daarom onder een dakpan of in een klein plastic potje. Zo kunnen de slakken erbij, maar honden en katten bijvoorbeeld niet. Bedenk je wel dat slakkenkorrels chemische bestrijdingsmiddelen zijn.

Afschrikwekkende planten

Creëer een natuurlijke barrière tussen de slak en hun favoriete planten. Slakken zijn gek op de hosta en ridderspoor. Plant hier alsem, salie, tijm, Oost-indische kers, bonekruid, hysop, tomaat of vingerhoedskruid omheen. Slakken kunnen de geur van deze planten niet goed verdragen.

Natuurlijke materialen

Slakken kruipen niet graag over ruw materiaal. Maak obstakels door scherp zand, schelpen, cacaodoppen gebroken eierschalen, schorssnippers, as van de openhaard en stro om de plantjes heen te strooien. Het is een van de meest diervriendelijke methoden. (Ver)dronken slakken Een manier om slakken letterlijk in de val te lokken is het ingraven van potjes en schotels bier. De beestjes voelen zich aangetrokken tot de geur van het bier. Ze raken erdoor bedwelmd, tuimelen over het randje en verdrinken.

Natuurlijke vijanden

Natuurlijke vijanden van slakken zijn lijsters, eksters, kraaien, spreeuwen, merels, zwarte kevers, egels, muizen, padden en duizendpoten. Probeer deze natuurlijke vijanden dus de tuin in te lokken. Zorg voor voldoende bomen en struiken voor de vogels. Egels schuilen graag onder losse bladeren en takken.

Slakken rapen

Als je zelf op slakkenjacht gaat, is het handig te weten waar je moet zoeken. Slakken voelen zich prettig op vochtige, schaduwrijke plekken. Ze eten compost, afgevallen blad, nieuwe zaaiingen en bepaalde planten. In het donker komen ze tevoorschijn. Ga met een zaklamp op pad om de beestjes te rapen. Je kunt de slakken naar bepaalde plekken lokken: onder dakpannen of vochtig zeil bijvoorbeeld.

Winkels

Producten

Navigatie

Mijn pelckmans