Siergrassen kiezen & onderhouden

Groenblijvende siergrassen

Kies je voor een groendblijvend siergras, dan wil je natuurlijk zoveel mogelijk van dat groen genieten. Je kan wanneer ze bruin blad krijgen de dorre bladen verwijderen of je kan kiezen voor de korte pijn en de hele plant op een hoogte van minimaal 20 centimeter afknippen. Geen zorgen, je siergras zal snel opnieuw schieten en er helemaal terug fris uitzien. Om de 3à 4 jaar is het belangrijk dat je je gras volledig verjongt, hoe drastisch dat ook lijkt, anders zal het van binnenuit afsterven door veroudering. Doe je plant volledig uit, steek de jonge groene scheuten los van de kluit en plant deze opnieuw uit.

Hou je van groen in de winter, dan is dit een goede keuze.  Zegge (Carex) is een mooi siergras dat het bovendien ook goed doet in de schaduw. Afhankelijk van de variant -je kan kiezen uit verschillende kleuren en hoogtes- bloeien ze tussen mei en augustus. Lage soorten kan je ook inzetten als bodembedekker.

Ook Luzula’s kunnen wel wat schaduw verdragen en zijn ideaal voor onder een boom of struiken. Bovendien sluiten ze als het ware de bodem af, dus dan heb je meteen geen last meer van onkruid. De meesten worden zo’n 30 à 40 cm en met een witte kiezel of boomschors ertussen passen ze perfect bij een moderne tuin. Op zoek naar iets origineel? Kies dan een behaarde soort.

Heb je een zonnig plekje om te vullen? Kies dan voor een Helictotrichon of sierhaver: een elegante blauwe grassoort die het goed doet in de volle zon en een droge, goeddoorlatende bodem. Je kan deze zomerbloeiers perfect als accentplant gebruiken, want ze kunnen tot 150 cm hoog worden.

Geloof je in ‘go big or go home’? Kies dan voor Arundo, ook pijlriet of reuzenriet genoemd, want ze kunnen wel tot 4 meter hoog worden! Zet ze op een warme, zonnige plek en uit de wind. Bij deze soort is het veiliger om ze op het einde van de herfst al te snoeien, zodat je ze kan afdekken voor de winter. Zo voorkom je dat ze bij strenge vorst volledig afsterven.

Ook Japanse bloedgras (Imperata cylindrica ‘Red Baron’) is immens populair, ze springen er dan ook echt uit met hun rode kleur, en hoe zonniger, hoe feller. Ze worden tot 60 cm hoog en worden vaak gezet in potten, grote vlakken of in rij als afboording. Heb je een donker gekleurd terras, dan zal je versteld staan van het mooi contrasterende effect!

Briza, of trilgras, bestaat in groottes van 25 tot 70 cm. Ze bloeien in juni met hartvormige zaaddoosjes, en zijn perfect voor wie van droogboeketten houdt. Van juni tot augustus bloeien ze fijn wit en verkleuren dan tot paars, nadien krijg je hartvormige zaadjes.

Wil je indruk maken? Zet dan een Cortaderia of pampasgras: ze worden tot wel 4 meter hoog en pronken van augustus tot november met lange zilverwitte dikke bloempluimen, roze of witte. Ze komen solitair geplant het mooist tot hun recht. Ze houden van een vochtige, maar wel goed doorlatende bodem. Er bestaat ook dwergpampasgras dat niet hoger dan 150 cm wordt.

Miscanthus noemen ze ook wel prachtriet, en terecht. Met zijn statige pluimbloemen vormen ze een echte eyecatcher die prachtig verkleurt in het najaar. Je kan binnen deze groep kiezen uit halfhoge tot hoge soorten en ze zowel als haag als solitair planten. Zeer geliefd zijn de Miscanthus ‘Gracillimus’ met zijn lange, zeer fijne, groene bladeren en witte middennerf en ook  de variant ‘Strictus zebrinus’. Door zijn strepen wordt deze laatste ook wel eens zebragras genoemd.

Pennisetum of lampepoetsersgras is ook zeer populair. Wanneer je ze in massieven plant, zorgen ze dan ook voor een spectaculair wuivend effect. Je hoeft er zelfs niet al te veel geduld voor hebben: pennisetum zijn namelijk snelle groeiers. Ook hier heb je keuze uit verschillende cultivars en hoogtes. Met een hoogte tot 70 cm is de ‘Hameln’ variant veruit de bekendste. Ze krijgen allen prachtige pluimen, van beige tot paarsrood, aan het begin van de zomer en die blijven ook tot in de winter.

Snoeien

Siergrassen hun grootste troef is misschien wel dat ze zo duurzaam zijn zonder veel onderhoud te vragen. Hun tweede grootste troef zijn de mooie silhouetten die ze vormen. Dus ook als je een soort hebt die niet wintergroen is, snoei je beter pas eind februari, begin maart. Zo bieden de verdorde bladeren in de winter bescherming tegen de vorst. Eind februari, begin maart snoei je ze (algemeen gesproken) best tot de 10 cm boven de grond terug. Maak je geen zorgen, in een mum van tijd staan ze weer te stralen. Want net door de snoeibeurt zal het hart van de plant sneller opwarmen en terug beginnen te groeien, wel tot 3 weken sneller dan wanneer je niet zou snoeien.

Ziektes

Siergrassen zijn over het algemeen zeer goed ziektebestendig, maar je kan natuurlijk altijd wel eens “pech” hebben. Bij heel warm en vochtig weer zou het kunnen dat je oranje, roodbruine of zwartbruine vlekjes ziet op je gras, dit is roest. Zijn het eerder bruine vlekken met een gele rand met aan de onderkant groene tot bruine schimmelpluis, dan heb je last van een schimmelaandoening die we bladvlekkenziekte noemen. Is de aantasting nog in een beginstadium, verwijder dan de aangetaste bladeren. Let nadien ook op dat je enkel aan de basis water geeft zodat er zeker geen water op de bladeren komt om verdere besmetting te voorkomen. In geval van schimmel kan je opteren om je plant te behandelen met een schimmeldodend middel en herbehandelen na 3 weken.

Merk je dat je siergras verkleurt, anders dan normaal gezien? Check je plant dan op bladluizen. Prijs? Er zijn verschillende biologische bestrijdingsmiddelen tegen bladluizen op de markt, geen paniek dus!

Er zijn honderden soorten, maten en kleuren om uit te kiezen, maar je vindt toch niet helemaal wat je zoekt? Dan kan je ook nog voor een lookalike kiezen. Liriope (leliegras) wordt bijvoorbeeld regelmatig aangezien als siergras, maar is het technisch gezien niet. Zo krijgt leliegras lila, paarsblauwe of witte bloemen, iets wat bij siergrassen niet voorkomt. Leliegras is een groenblijvende plant die houdt van een plekje in de schaduw en zo’n 25 à 35 cm hoog wordt; een idealele kandidaat als bodembedekker dus.